بررسی میزان آگاهی دانشجویان مامایی از احکام شرعی و قانونی مرتبط با حرفه مامایی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال ۱۳۹۲

مقدمه : یادگیری احکام دینی برای هر فرد مسلمانی واجب است. در علوم پزشکی نیز احکام ویژه ای تعریف شده است تا شاغلین حرفه های پزشکی با بهره مندی از آن بتواند در عین حال که به درمان جسمی بیماران مبادرت می ورزند، پاسخگوی احکام شرعی مرتبط با بیماری و درمان آن ها نیز باشند و خود نیز به رعایت آن ها اهتمام کنند. روش : پژوهش حاضر مطالعه ی توصیفی مقطعی بر روی 85 نفر از دانشجویان سال آخر کارشناسی پیوسته و ناپیوسته مامایی دانشگاه علوم پزشکی اهواز می باشد که به روش نمونه گیری در دسترس در سال 92 وارد پژوهش شدند. ابزار پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافیک و 36 سؤال سه گزینه ای پیرامون احکام شرعی و قانونی مرتبط با حرفه مامایی بود. اطلاعات پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار spss(17) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : میانگین سنی نمونه ها 38/3±34/23 و اکثریت آن ها (11/74%) در مقطع کارشناسی پیوسته مامایی بودند. 65/17 درصد از نمونه ها در کارگاه هایی با مضمون با پژوهش فوق شرکت کرده بودند و اکثریت آن ها (58/30 درصد) اطلاعات شرعی خود را از رساله کسب می کردند. میانگین کلی آگاهی دانشجویان در تمام حیطه ها 41/3± 22/20 به دست آمد (آگاهی خوب). بیشترین میزان آگاهی در زمینه ی احکام مرتبط با مسائل جنسی (59/70 درصد) و کمترین آگاهی پیرامون احکام شرعی در حیطه ی آموزش پزشکی (23/48 درصد) بود. بحث : امروزه پیشرفت های نوینی در مامایی و پزشکی در زمینه های گوناگون مانندآموزش پزشکی؛ سقط؛ تنظیم خانواده؛روش های کمک باروری و ... صورت گرفته است. شرایط خاص بیماران در هنگام دریافت خدمات زنان و مامایی و نوع خدمات درمانی که به آنها ارائه می شود؛ ،زمینه ی ایجاد سؤالاتی را از سوی مددجویان پیرامون احکام شرعی آن خدمات فراهم می کند، این امر لزوم آگاهی از احکام بهداشت و درمان را برای ماماها و پزشکان که به عنوان ارائه دهندگان اصلی این خدمات درمانی هستند را بیان می کند.